به نام تو که ای کاش با اخلاص می خواندمت

سلام خدای غفارم

خداجون بی مقدمه بگم، از خودم بدم میاد وقتی بهتون میگم دوستون دارم اما برای اثبات دوستیم قدمی بر نمی دارم ،نه تنها قدمی بر نمیدارم بلکه قدمهای گذشته رو هم محو می کنم.

خدا،از خودم بدم میاد وقتی میگم غلط کردم اما باز همون غلط رو بلافاصله  تکرار میکنم

از خودم بدم میاد وقتی ازم میپرسن اسمت چیه میگم : عبد خدا در حالی که من عبد شیطانم تا اینکه عبد شما باشم.

از خودم بدم میاد وقتی در به در دنبال کتابهایی میگردم که از شما گفته باشن یا راه رسیدن به شما رو نشون داده باشن، اما وقتی وارد قفسه کتابهام میشه حتی خاک روی اون روهم پاک نمیکنم.

از خودم بدم میاد وقتی میگم خدایا فقط تو رو دارم، اماازته دل نیست، چون وقتی غیر تو با هام هم صحبت میشه تو رو دیگه فراموش میکنم.

از خودم متنفرم وقتی برای تظاهر میگم :      الهی وربی من لی غیرک

خدا من از خودم بدم میاد وقتی میگم طلبه ام اما راه ورسم طلبگی رو به جا نمیارم

باور کنیدبعضی وقتا خجالت میکشم بگم طلبه ام ،نه به خاطر طلبه بودن نه ، به خاطر اینکه با طلبه بودن وسرباز اقا (عج)بودن خیلی فاصله دارم.

خدا بغض گلوم رو گرفته دیگه نمیدونم به خاطر کدوم رفتار وگفتار وکردارم از خودم بدم بیاد.امشب بدجوری دل آلوده ام هوات و کردهمه خوابن ومن بیدار فقط برای اینکه با تو هم صحبت بشم میدونم که لایق نیستم، اما این رو هم خوب میدونم که شما حتی بی لاقتا رو  هم تحویل میگرید.

خدای مهربونم من از خودم بدم میاد درسته؟ ولی شما رو به هرکه دوست دارید نگید که از من بدتون میاد شما به من امید بدید شما به من بگید من وهمه جوره قبول دارید

خدا می بینی اشکام داره جاری میشه دیگه طاقت نیاوردم به خودتون قسم لحظه                  مرگ من زمانیه که بفهمم شما  از من بدتون میاد.

خدا  خدا   خدا    خدا    خدا   خدا  خدا    خدا    خدا   خدا   خدا    خدا    خدا    خدا    خدا   

خدا   خدا   خدا    خدا    خدا     خدا   خدا   خدا    خدا    خدا    خدا    خدا   خدا    خدا  

خدا   خدا   خدا   خدا   خدا   خدا   خدا   خدا    خدا   خدا    خدا   خدا   خدا   خدا  

با نوشتن اسمتون گریه کردم واشک ریختم نمی تونم باور کنم که شما از من بدتون بیاد.

خدا اشکام اجازه نوشتن رو نمی دن. ممنون از اینکه با صبوری کامل به حرفای دلم گوش دادید.میترسم مثل همیشه آخر نوشته هام بنویسم به امید دیدارچون میترسم به دیدارتون برسم اما نه با روی سفید بلکه با دل ورویی سیاه. اما چون به ستار ،رحمان ومهربان بودن شما اعتقاد دارم میگم:

                       به امـــــــــیــــد دیــــــــدار

                                                                  به نام تو که یکتایی

سلام به رفیقم

امشب خسته تر از همیشه ام ،امشب بیشتر از همیشه  احساس کردم که خیلی فقیرم دربرابرت،امشب بیشتر از همیشه غبطه خوردم.

خدا ،خیلی حالم بده،امشب احساس کردم که دیگه تحمل ندارم،

دیگه نمیتون هم خوب باشم هم بد

دیگه نمیتونم باتو وبی تو باشم

وقتی بنده های دیگة تو رو می بینم تنها کاری که میکنم اینه که با حسرت نگاهشون می کنم.

امشب دوست داشتم از ته دل داد بزنم،فریاد بزنم که ای خدا ای امام رضا(ع)

            تـــــــا کـــی بگم میــخــــوام آدم بــشــــم

اگه میدونید آدم بشو نیست خلاصم کنید

تحمل هرکس به اندازه ایمانشه،ایمان من درحدی نیست که بخواد این همه رو تحمل کنه

خدا میدونم که صدام رو میشنوی،میدونم که الان داری منو نگاه میکنی،این رو هم میدونم که، خیلی دوستم داشتی که اجازه دادی بیام وباهات درد دل کنم .

ولی خدا،خدای مهربونم،خدای غفارم،خدای رحمانم،خدای ستارم

خدایی که همة کس وکارم تویی،به جون خودت دیگه تحمل ندارم این روزا ولحظات بیشتر از همیشه بهت نیاز دارم

بیشتر از همیشه به گرمای دستامهربونت نیاز دارم

خدا میدونم توقع زیادیه ولی جون همون کسی که دوتایی دوستش داریم  من رو هم نوازش کن.

میدونم که حتی لیاقت نگاه کردن روهم  ندارم، چه برسه به نوازش

اما فقط تویی که میتونی مرحمی به  دردام باشی،خودت خیلی خوب میدونی که درباره تو نمیتونم با کسی صحبت کنم

  خــدا،تورو به خودت مــن و تــــحـــویــل بگیــر

به خدا چیزی ازت کم نمیشه .خدا  خدا خدا خیلی میخوامت

دلم خیلی برات تنگ شده .تو چی دلت برام تنگ نشده؟؟؟

دیگه مزاحمت نمیشم ممنون که بهم وقت ملاقات دادی.

به امید دیدار                                                    

                                                                                              (خاطرات دفترم.مشهد،حسینیه سید الشهدا)   12/5/86

                                     به نام اوکه سرورم  است

سلام به خدای باصفای خودم

 بهمون گفتن بعد از نماز مغرب وعشا همگی  برای وداع کنار صحن آزادی باشید

 نماز رو در صحن جامع خوندم،از اونجا تا صحن انقلاب رو با هر زحمتی بود طی کردم

 باورت نمیشه خدا قدمام سنگین شده بود، دست خودم نبود.

 رسیدم به صحن انقلاب روبه روی گنبد طلا ایستادم وگفتم :

                         دار م مـــــــیـــرم  هــــا

 وقتی رسیدم به سر قرار بچه ها رو دیدم که هر کدوم یه     جایی سیر میکردن .همة چشما سرخ بود از مروارید هایی که زیر پای آقا میریختن.

 هیچ وقت لحظه خداحافظی با امام رضا (ع) رو فراموش نمیکنم .خیلی سخت بود.

یادمه یه روز به استادم گفته بودم که خیلی دوست دارم فقط پنج دقیقه از مناجاتهای حدادیان در اول مراسماش رو به طور مستقیم بشنوم.قربونت برم خدا  خوب جایی بهم دادی کنار در خروجی وقت خداحافظی با آقا ،پاهام دیگه توان نداشت نشستم  رو زمین وها ی های گریه کردم.

خدا، اون شب خیلی گریه کردم.

به بچه هاگفتم :

تنها امیدمون واسه برگشتن رفتن به جمکران بعد از اونجا چه کار کنیم

خدا سرت رو درد نیارم تا همین جا کافی باشه.

 به امید خودت قسمت بعدی رو بعدا مینویسم.

 یا خودت که ستاری

       به امید دیدار

                                            به نام او که دلم را اسیر کرده

سلام خدا من برگشتم

اونجا همش به یادت بودم.اونجا بازم از توشنیدم،سخنرانه حرفای قشنگی درباره تو میگفت.راستی خدا نگفتی زیارتم قبول.

شوخی کردم هرکی ندونه من که خوب میدونم تو سفارشم رو به امام رضا(ع) کردی.میددونی چیه بعد از اعتکاف،امام رضا(ع)گفتن:

 سه روز مهمون خدا بودی بیا وچندروزی هم مهمون ما باش.منم که ازخدا میخواستم بله رو گفتم وروز بعد رفتم به طرف مشهدالرضا.     

خدا ،ازت ممنونم خیلی لطف کردی که اجازه دادی به حریم هشتمین ستاره ات پا بذارم.خیلی دلم براش تنگ شده.

برای صحن انقلاب،صحن جامع که اونجا درباره تو گفتن،دارالقرآن جایی که چفیه ای رو که اسم حضرت رقیه(س) روی اون حک شده بود هدیه دادم

صف،صفی که به زائراش قضا میدادن،همون جایی که خادمه صدام زدو یه غذا از زیر لباسش درآورد و به من داد.ای خدا  خیلی دلم تنگ براش.

                          قربون کبوترای حرمت امام رضا

همون کبوترایی که ازشون فیلم گرفتم.سقا خونه که دیگه نگو،وای خدایا کنار پنجره فولادو شنیدن روضه حضرت رقیه(س) دیوونم کرده بود،صدای نقاره خونه و...............

خدا خیلی ازت ممنونم. یه چیزی بگم:

من با ضریح آقا فقط ده بیست سانت فاصله داشتم ،خودمم باورم نمیشد

خانمه میگفت زیارت کن دیگه اما من متحیر از لطف تو و آقا بودم.آخه من و دختر عموم رو از طرف آقایون برای زیارت وخروج از اون محدوده بردن.

خدا هرچی بگم کم گفتم.

دفعه های بعدبیشتر میگم.

راستی خدا دلت برام تنگ نشده بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 

من که در به در دنبالت میگشتم.چه کار کنم به ظاهرم اگه باشه دیوونتم.

به امید دیدار